Περιγραφή ανισότητας
Η δακοπροστασία αποτελεί θεμέλιο για τη βιωσιμότητα της ελαιοκαλλιέργειας στο Πήλιο. Ωστόσο, η σταδιακή υποχώρηση της κρατικής στήριξης, η υποχρηματοδότηση και οι αδυναμίες στη διαχείριση έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση έντονης διαδικαστικής αδικίας εις βάρος των ενεργών παραγωγών. Τα τελευταία χρόνια, τα κονδύλια του Υπουργείου για τη δακοκτονία έχουν μειωθεί σημαντικά κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη ματαίωση βασικών ενεργειών, όπως οι ψεκασμοί και η τοποθέτηση παγίδων, ενώ οι σχετικοί διαγωνισμοί κηρύσσονται άκαρποι λόγω καθυστερήσεων ή οργανωτικής ανεπάρκειας της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας. Το ετήσιο πρόγραμμα δακοκτονίας, συντονισμένο από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας, αποτυγχάνει στην ουσιαστική υλοποίησή του. Παρότι οι παραγωγοί συνεισφέρουν οικονομικά μέσω εισφοράς 2% στο παραγόμενο ή παραδιδόμενο προϊόν (5177/2025), δεν απολαμβάνουν την υπηρεσία που δικαιούνται, καθώς η εφαρμογή της γίνεται εκτός κρίσιμων περιόδων ή με χαμηλή αποτελεσματικότητα, κι ως αποτέλεσμα, η απουσία συντονισμένου κρατικού σχεδίου υποχρεώνει τους αγρότες να επωμίζονται ατομικά το κόστος για παγίδες, παρακολούθηση και φυτοπροστατευτικές εφαρμογές.
Η ελλιπέστατη συλλογική διαχείριση του κινδύνου του δάκου επιβαρύνει ιδιαίτερα τους μικροκαλλιεργητές και τους οικονομικά ευάλωτους, οι οποίοι αδυνατούν να καλύψουν τα απαιτούμενα κόστη και την τεχνική πολυπλοκότητα των ατομικών μέτρων, με αποτέλεσμα να πλήττονται από μειωμένες αποδόσεις και υποβάθμιση της ποιότητας του ελαιοκάρπου. Παράλληλα, η άναρχη χρήση φυτοφαρμάκων από μη έμπειρους ή νεοεισερχόμενους στην ελαιοκομία δημιουργεί ανθεκτικούς πληθυσμούς δάκου και επιβαρύνει το αγροτικό οικοσύστημα. Το βάρος της προστασίας μετακυλίεται πλήρως στους παραγωγούς, όχι ως συνέπεια ισότιμης ή τεκμηριωμένης διαδικασίας, αλλά λόγω συστηματικών διοικητικών αστοχιών και αποδυνάμωσης των θεσμών εφαρμογής. Η επιστροφή αδιάθετων κονδυλίων λόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων αποδεικνύει ότι η αδικία δεν είναι αποτέλεσμα ανωτέρας βίας, αλλά θεσμικής αποτυχίας.
Η δακοπροστασία, αντί να αποτελεί καθολική και ισότιμα προσβάσιμη υπηρεσία της αγροτικής πολιτικής, έχει μετατραπεί σε μηχανισμό άνισης μεταχείρισης και αποτυχίας λογοδοσίας. Η συστηματική αποτυχία της πολιτείας να οργανώσει και να εφαρμόσει αποτελεσματικά το πρόγραμμα δακοπροστασίας στο Πήλιο επιδεινώνεται από τοπικές διαδικασίες αθέμιτης σύμπλεξης μεταξύ διοικητικών αρχών και αναδόχων συνεργείων, οι οποίες δυσχεραίνουν περαιτέρω τη δίκαιη και έγκαιρη υλοποίηση του έργου, επιβαρύνοντας τους παραγωγούς.
Απόσπασμα απομαγνητοφώνησης
Απόσπασμα 1
«Ο παραδοσιακός τρόπος με την παγιδοθεσία και με τον δολωματικό ψεκασμό, δεν υπάρχουν και χέρια. Τα κονδύλια από το Υπουργείο περιορίζονται και δεν ψεκάζονται, για την δακοκτονία. Δεν γίνεται ειδική κάλυψη όπως γινόταν παλιά, γιατί υπάρχει κι ένα εγκαταλελειμμένο σώμα ελαιώνων. Και εκεί ο δάκος δεν θα πει ότι δεν θα πάω εκεί πέρα. Εκεί θα πάει. Εκεί θα πάει ο δάκος.»
(Απόσπασμα από ομάδα εστίασης με αγρότες στην περιοχή του Πηλίου (Άνω Λεχώνια))
Απόσπασμα 2
«Να κάνω μια αναφορά λίγο όσον αφορά τον δάκο. Ο δάκος παλαιότερα, όταν λειτουργούσε σωστά το δίκτυο της δακοκτονίας από πλευράς κράτους, λειτουργούσε σωστά όμως, ελάχιστες φορές δημιούργησε θέμα και ήταν απαραίτητο ο παραγωγός να επέμβει από μόνος του. Τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι δεν λειτουργεί σωστά αυτό το πράγμα και λόγω του ότι, πρώτον, και δεύτερο στην ελαιοκομία έχουν μπει και πολλοί καινούργιοι στην παραγωγή, άνθρωποι δηλαδή, είτε νέοι είναι αυτοί είτε άλλου επαγγέλματος που ήρθαν στην παραγωγή, γίνεται ασύστολη, από κάποιους, έτσι, όχι από όλους, χρήση φυτοφαρμάκων όταν δεν χρειάζεται για τον δάκο να ψεκάσεις.»
(Απόσπασμα από ομάδα εστίασης με αγρότες στην περιοχή του Πηλίου (Μηλιές))
Απόσπασμα 3
«-Σε αυτό που ξεκίνησε και έκανε μια τοποθέτηση για το δάκο, για να φανταστείτε από την πολιτεία, από την περιφέρεια Θεσσαλίας, δεν πιάναμε το διαγωνισμό και παγιοθεσίες, ανάρτηση παγίδων δεν έγινε, πώς να καταπολεμήσεις το δάκο, πώς θα έχεις στοιχεία αν έχει δάκο ή δεν έχει, που λέγαμε τώρα για τον καύσωνα. Δεν βγήκαν παγίδες, δεν αναρτηθήκαν παγίδες φέτος…
-Αυτό μπορεί να το κάνει ο κάθε παραγωγός από μόνος του, να βάλει 1-2 παγίδες πάνω στο κτήμα του και να το παρακολουθεί. Δεν είναι πιο εύκολο να πάει να ψεκάσει από το να πάει να ελέγξει την παγίδα, έτσι;
– Θέλει όμως και μία συνεννόηση, να βάλει ένας εδώ, ένας εκεί, να πουν εγώ βρήκα, εγώ δεν βρήκα. Να ξέρουν πάνω κάτω την εστία.
-Αυτό γίνεται.
-Ατομικά γίνεται, βάζουμε. Αλλά, η πολιτεία, δηλαδή το Υπουργείο Γεωργίας, θεώρησε άκαρπες όλες τις δημοπρασίες, αυτοί που παίρνουν είναι κάποιοι γεωπόνοι που κάνουν αυτή τη δουλειά και δεν το έδωσε σε κανέναν, κατάλαβες;
-Και δεν το έκανε σε σωστό χρόνο.
-Επίτηδες στον διευθυντή γεωργίας που καθυστέρησε το πρόγραμμα…
-Άρα δεν δίνανε το έργο.
-Καλλιεργητικές φροντίδες άλλες.
-Και θα πληρώσουμε δακοκτονία φέτος, και δεν έγινε, μα βάση τη διαδικασία όπως έπρεπε, δεν ακούστηκαν ποτέ οι παραγωγοί όπως κάνουμε καλή ώρα τώρα με το Πανεπιστήμιο και λέμε ότι από τη στιγμή που έχουμε από τότε που έγιναν οι έρευνες για το δάκο, δύο απανωτοί ψεκασμοί στις αρχές, και δεν το εφαρμόζουν, γιατί έχουμε έναν διευθυντή ο οποίος λέει, εδώ εγώ θα μιλήσω επιστημονικά με τα δεδομένα τα δικά μου. Θα βρω τη γονιμότητα. Παλεύεις να σκοτώσεις το δάκο πριν αρχίσει να το κάνει ο πληθυσμός. Αν τον αφήσεις να γίνει πληθυσμός, πώς θα το αντιμετωπίσεις μετά;»
(Απόσπασμα από ομάδα εστίασης με αγρότες στην περιοχή του Πηλίου)
Απόσπασμα 4
«Αλλιώς, Γιώργο, συγγνώμη να σε διακόψω σε αυτό το θέμα, γιατί είπατε πολλές φορές ότι δεν φτάνουν τα λεφτά. Τα λεφτά από την πολιτεία ξαναεπιστρέφονται στα δύο χρόνια πίσω πάλι, επειδή δεν τα έχουμε χρησιμοποιεί, δεν τα έχει χρησιμοποιήσει η διεύθυνση Γεωργίας. Είναι μεγάλο το πρόβλημα, αλλά είναι το πρόβλημα στον Νομό Μαγνησίας ότι οι παραγωγοί δουλεύουν μόνοι τους.»
(Απόσπασμα από ομάδα εστίασης με αγρότες στην περιοχή του Πηλίου (Άνω Λεχώνια))